«هنگامی که روزه میگیرید، مانند ریاکاران تُرشرو مباشید، زیرا آنان حالت چهرۀ خود را دگرگون می‌کنند تا نزد مردم، روزه‌دار بنمایند. آمین، به شما می‌گویم، که پاداش خود را به تمامی یافته‌اند. امّا تو چون روزه می‌گیری، به سر خود روغن بزن و صورت خود را بشوی تا روزۀ تو بر مردم عیان نباشد، بلکه بر پدر تو که در نهان است، و پدرِ نهان‌بینِ تو، به تو پاداش خواهد داد.» (متی ۶: ۱۶-۱۸)
Here we see that fasting should be be God-centered, God-intended, and God-ordained as an expression of grief, distress, or repentance; as preparation for God’s guidance and renewal (Exodus 24 and Daniel 9); to reveal things that hinder our intimacy with God; to remind us that we are sustained by “every word that comes from the mouth of God” (Matthew 4:4), and to help keep our lives in balance.
Normal fasting: going without food for up to 40 days (Exodus 34:28; Daniel 6:18; Luke 2:37; Mark 2:18; Matthew 4:2; Acts 13:2, 3; 14-23, and others).
Partial fasting: abstaining from certain foods (Daniel 10:3).
Absolute fasting: going without food or water for up to three days (Esther 4:16).
Voluntary group fasting: for a specific reason by a specific group of people (Ezra 8:21, 23; 1 Sam. 7:6; 2 Chron. 20:3; Jonah 3:5; and others).
دلیل اصلی برای روزه داری احیای شخصی است، اما دعا برای نیاز‌های خود و شفاعت برای دیگران نیز از دلایل مهمی روزه‌داری و دعا همراه با موارد زیر است:
- ما را فروتن می سازد و یاد‌اور نابسندگی ما و وابستگی ما به خداوند است.
- مواردی که ما را تحت کنترل دارند آشکار می کند...غرور، عصبانیت، حسادت، حرص و ترس در هنگام روزه داری آشکار می شوند.
- تمرکز ما را را از خود به خدا می کشاند.
- رابطه ما را با خدا عمیق تر می کند.
- کمک می کند تعادل و دیدگاه خود را در زندگی حفظ کنیم...موردی که بسیار مهمی است.
- کمک می کند که قاعده روحٍ انکار نفس که ادعا می کند ما به صورت جدی در جستجوی خدا هستیم، عمل و زندگی کنیم.
- مثل این میماند که بگوییم؛ بدن من متعلق به توست، تمام اشتها و خواسته‌های من تسلیم توست، ای پروردگارا!
قدم اول: اهداف خود را تعیین کنید.
- چرا روزه میگیرید؟ آیا برای تجدید روحانی، هدایت ، شفا ، حل مشکلات ، لطفی خاص برای اداره یک شرایط دشوار است؟ از روح القدس بخواهید که هدایت و اهدافش را برای دعاهای شما سریعا روشن کند. این امر باعث می شود تا بتوانید خاصتر و استراتژیکی تر دعا کنید. از طریق روزه و دعا ما خود را در مقابل خدا فروتن می سازیم بنابراین روح القدس روح ما را به حرکت درمیاورد، کلیسا را بیدار میکند، مطابق دوم قرنتیان ۷: ۱۴ زمین ما را شفا می دهد. این مورد را در روزه داری خود در اولویت قرار دهید.
قدم دوم: سوالات پزشکی بپرسید.
علی رغم فواید و ضرورت روزه داری ، افراد خاصی هستند که هرگز نباید بدون نظارت پزشکی روزه بگیرند. به عنوان مثال:
- افرادی که از نظر جسمی بسیار لاغر هستند.
- افرادی که مستعد بی اشتهایی ، پرخوری یا سایر اختلالات رفتاری هستند. کسانی که از ضعف یا کم خونی رنج می برند.
- فرادی که تومور ، خونریزی معده ، سرطان ، بیماری های خونی یا بیماری قلبی دارند.
- کسانی که دچار مشکلات مزمن کلیه ، کبد ، ریه ها ، قلب یا سایر اعضای حیاتی بدن هستند.
- افرادی که برای دیابت انسولین تزریق می کنند ، یا مشکل قند خون مانند افزایش قند خون و کاهش قند خون دارند.
- زنانی که باردار یا شیرده هستند.
قدم سوم: عهد خود را ببندید و برای روزه‌ی خود برنامه ریزی کنید.
در مورد نوع روزه ای که باید بجا آورید دعا کنید. عیسی تلویحاً گفت كه همه پیروان او باید روزه بگیرند (متی ۶: ۱۶-۱۸ ؛ ۹: ۱۴-۱۵) زمانی که ایمانداران روزه میگیرند برای عیسی مهم بود نه اینکه آیا مایل به روزه داری هستند یا خیر. قبل از روزه گرفتن ، موارد زیر را از قبل تعیین کنید:- برای چه مدت زمان روزه خواهید گرفت؛ یک وعده غذایی ، یک روز ، یک هفته ، چند هفته ، چهل روز (مبتدیان باید به آرامی شروع به گرفتن روزه های طولانی تر کنند.)
- نوع روزه ای که خدا می خواهد شما انجام دهید (مانند روزه فقط آب ، یا آب و آب میوه ها و یا چه نوع آب میوه هایی و چند وقت یکبار باید بنوشید.)
- چه فعالیت های جسمی یا اجتماعی را محدود می کنید
- هر روز چقدر وقت خود را به نماز و کلام خدا اختصاص می دهید
انجام تعهدات پیش از موعد به شما کمک می کند تا به هنگام وسوسه های جسمی و فشارهای زندگی که شما را وسوسه می کند که آن را کنار بگذارید، روزه خود را حفظ کنید.
قدم چهارم: خود را از لحاظ روحانی آماده کنید
اساس و پایه‌ی روزه و دعا توبه است. هرگونه گناه اعتراف نشده مانعی برای دعای شما خواهد شد. بنابراین در اینجا چندین راهکار برای آماده سازی قلب شما وجود دارد که می توانید انجام دهید:- از خدا بخواهید که به شما کمک کند تا تمام گناهان خود را یادآوری و شناسایی کنید.
- هر گناهی را اعتراف کنید، روح القدس به شما كمك می كند تا آمرزش خدا را دریابید و آن را بپذیرید (اول یوحنا ۱: ۹)
- از همه کسانی که آزرده خاطر شده اند ، آمرزش بخواهید و همه کسانی را که به شما آسیب زده اند را ببخشید (مرقس ۱۱: ۲۵ ؛ لوقا ۱۱: ۴ ؛ ۱۷: ۳، ۴).
- زمانی که روح القدس شما را هدایت می کند ، پذیرفته و انجامش بدهید.
- از خدا بخواهید طبق دستور او در افسسیان ۵ :۱۸ و قول او در اول یوحنا ۵: ۱۴-۱۵ ، شما را با روح القدس خود پر کند.
- زندگی خود را کاملاً به عیسی مسیح به عنوان پروردگار و استاد خود تسلیم کنید. از اطاعت از شهوت و یا هرگونه تأثیر دنیوی خودداری کنید (رومیان ۱۲: ۱ ، ۲).
- در صفات خداوند ( محبت ، حاکمیت ، قدرت ، خرد ، وفاداری ، فضل ، شفقت ، ... ) تفکر کنید ، (مزمور ۴۸: ۹، ۱۰ ؛ ۱۰۳: ۱-۸ ، ۱۱-۱۳).
- وقت روزه داری و نماز را با قلبی امیدوار آغاز کنید (عبرانیان ۱۱: ۶).
- تضاد روحانی را دست کم نگیرید. شیطان گاهی اوقات نبرد طبیعی بین جسم و روح را سخت میکند (غلاطیان ۵: ۱۶ ، ۱۷).
قدم پنجم: خود را از نظر جسمی آماده کنید
روزه داری نیاز به احتیاط های منطقی دارد. به یاد داشته باشید که ابتدا با پزشک خود مشورت کنید ، خصوصاً اگر داروی تجویز شده یا بیماری مزمن دارید. آمادگی جسمانی نیاز به یک تغییر موثر در رژیم غذایی شما دارد. آماده سازی مناسب ، تغییر موثر در روال برنامه غذایی شما را کمی آسان تر می کند تا بتوانید به هنگام دعا تمام توجه خود را به خداوند معطوف کنید.- با عجله برای روزه داری اقدام نکنید.
- بدن خود را آماده کنید. قبل از شروع روزه ، وعده های غذایی کمتری بخورید. از مصرف غذاهای پرچرب و شیرین پرهیز کنید.
- قبل از شروع روزه ، به مدت دو روز میوه و سبزیجات خام بخورید.
- به هنگام روزه داری از بهداشت و نظافت شخصی خود غافل نشوید (متی ۶: ۱۶-۱۸)
جزئی از روزه در کتاب دانیال شرح داده شده است. گرچه روزه‌ی آب به نظر می رسید که رسم نبی باشد ، اما یک دوره سه هفته ای وجود داشت که وی فقط از "غذاهای لذیذ" ، گوشت و شراب پرهیز می کرد (دانیال ۱۰: ۳).
دو شیوه اصلی روزه در کتاب مقدس ذکر شده؛ روزه "کامل" و روزه "کامل ماورا الطبیعه". این دو شیوه‌ی روزه داری ناشتا هستند و فاقد غذا (جامد یا مایع) و فاقد آب هستند. پولس پس از مواجهه شدن با عیسی در راه دمشق سه روز روزه مطلق گرفت (اعمال ۹: ۹). موسی و الیاس متعهد به روزه مطلق ماورای طبیعی برای چهل روز شدند (تثنیه ۹: ۹ ؛ اول پادشاهان ۱۹: ۸).
آماده سازی روحانی
هنگام وقت ویژه خود با خدا ، باید وقت خود را به دعا و تفکر اختصاص دهید تا قلب خود را معاینه کنید ، و گناهان اعتراف نشده را آشکار سازید. سوابق كتاب مقدس نشان می دهد كه خدا همیشه قبل از آنكه دعای قوم خود را بشنود ، از آنها می خواهد كه از گناهان خود توبه كنند. پادشاه داوود گفت: «ای همۀ خداترسان، بیایید و بشنوید؛ بگذارید آنچه را برای جان من کرده است، بازگویم. به دهان خویش نزد او فریاد برآوردم؛و ستایش او بر زبان من بود. اگر بدی را در دل خود منظور می‌داشتم، خداوندگار نمی‌شنید. اما خدا براستی شنیده و به آواز دعای من گوش فرا داده است. متبارک باد خدا که دعای مرا رد نکرده و محبت خویش را از من دریغ نداشته است.» (مزمور ۶۶: ۱۶-۲۰)
در دعاهای خود ، نه تنها به گناهان آشکار ، بلکه به گناهان فاش نشده نیز اعتراف کنید، به گناهان در غفلت و در بیداری اعتراف کنید. ممکن است تجربیاتی بهمراه داشته باشد برای مثال عشق اول شما به خاطر خداوند ما، شما را ترک کند: می تواند تجربیاتی مانند جهان بینی ، خودمحوری ، بی تفاوتی معنوی و عدم تمایل به اشتراک ایمان خود به مسیح با دیگران ، صرف نکردن وقت کافی برای خواندن کلام خدا و دعا ، رابطه ضعیف با همسر ، فرزندان ، کشیش یا سایر اعضای کلیسا باشد.
آمادگی جسمانی
گرچه روزه در درجه اول یک نظم روحانی است ، اما در حوزه جسمی آغاز می شود. شما نباید بدون آمادگی جسمی خاص روزه بگیرید. اگر برای چند روز روزه داری برنامه ریزی کنید ، شروع آن با خوردن وعده های غذایی کوچکتر قبل از اینکه کاملاً خوردن را کنار بگذارید ، مفید خواهد بود. در برابر مناسبت برای برگزاری "آخرین مهمانی بزرگ" قبل از روزه، مقاومت کنید. کاهش وعده های غذایی چند روز قبل از شروع روزه داری به ذهن ، معده و اشتهای شما نشان می دهد که غذای کمتری قابل قبول است.
برخی از متخصصان بهداشت پیشنهاد می کنند قبل از شروع روزه داری تنها برای دو روز غذای خام بخورید. همچنین استفاده نکردن از هر نوع محصول کافئین و شکر می تواند بسیار مفید باشد و بسیار توصیه می شود تا ناراحتی اولیه گرسنگی و اشتیاق را در مراحل اولیه روزه داری کاهش دهید.
- • توصیه می شود که در طول روزه مایعات زیادی بنوشید. اما بدیهی است که اگر خداوند شما را برای روزه مطلق هدایت کرده است ، باید اطاعت کنید. در این صورت ، بدون شک مطمئن شوید که خداوند شما را هدایت می کند.
- • روزه های مطلقی که بیش از چند روز طول بکشد ، به دلیل خطر شدید سم زدایی بیش از حد ، تجزیه بافت های حیاتی بدن و از بین رفتن الکترولیت ها، باید با استراحت کامل و تحت نظارت پزشکی انجام شوند.
- • وقتی نوبت به تصمیم گیری نهایی در مورد نوع روزه داری برای شما میرسد ، بهترین توصیه این است که قبل از روزه داری خود را آماده کنید و از روح القدس پیروی کنید. او قلب و ذهن شما را در مورد بهترین عمل برای شما هدایت خواهد کرد. به یاد داشته باشید ، مهمترین نکته در روزه داری انگیزه شماست. چرا روزه می گیرید؟ آیا مواردی شخصی را از دست خدا می خواهیم دریافت کنیم یا در جستجوی صورت او در عبادت ، ستایش و شکرگزاری هستیم؟
برنامه ریزی
- صبحگاهان زمانی را برای عبادت و ستایش در خلوت خود اختصاص دهید.
- هنگام ناهار ، چند دقیقه را مشغول به خواندن کلام خدا و دعا بگذرانید. ممکن است هنگام دعا کمی پیاده روی کنید.
- عصرها در خلوت خود زمانی راحت برای جستجوی صورت خدا قرار دهید و یا وقت دعای بیشتری را با همسر ، خانواده یا دوست خود سپری کنید.
- از تلویزیون و سایر حواس پرتی ها خودداری کنید.
- اگر آب می نوشید ، آب میوه ها را در وعده های غذایی منظم بنوشید.
- بیشتر از حد معمول برای استراحت وقت بگذارید.
به تدریج روزه خود را تمام کنید
اگر تصمیم گرفته اید که چالش روزه بلند مدت را دنبال کنید ، در اینجا مواردی وجود دارد که هم برای قبل و هم بعد روزه، باید آنها را جدی بگیرید؛
- برای آماده شدن و یا جشن گرفتن روزه از خوردن وعده غذایی سنگین خودداری کنید.
- با میوه و سبزیجات خام به تدریج افطار کنید.
- اگر روزه گرفته اید ، هنگام نوشیدن آبمیوه موارد زیر را اضافه کنید:
- روز اول: یک سالاد خام اضافه کنید
- روز دوم: سیب زمینی پخته را اضافه کنید ، بدون چاشنی یا کره
- روز سوم: سبزی بخار پز شده اضافه کنید
- روز چهارم: رژیم غذایی عادی خود را شروع کنید.
هر ساله مسلمانان جهان در ماه رمضان به روشی خاص روزه می گیرند. سنت ها به ما می یاد می دهند که در این ماه خداوند به مسلمانان فرصتی می دهد تا پاداش های خود را دو برابر کنند و فرصت بیشتری برای ورود به بهشت داشته باشند. مسلمانان برای گناهان گذشته خود عفو طلب می کنند و اعمال شایسته دیگری انجام می دهند. هر عمل شایسته‌ای مانند مهربانی ، دعا ، بخشش ، روزه گرفتن و هر چیز دیگری که یک مسلمان می تواند برای رضایت خدا انجام دهد ، انتظار می رود. در چنین مواقعی ، مسلمانان از همسایگان مسیحی خود در مورد روش روزه گرفتن می پرسند. طبق تعالیم اسلامی همه مردم خدا ، ابراهیم ، موسی ، داود و عیسی روزه گرفتند. آیا مسیحیان روزه می گیرند؟ دیدگاه کتاب مقدس در مورد روزه داری چیست؟ فراموش می کنیم که قرآن می فرماید: "اى كسانى كه ايمان آورده ايد روزه بر شما مقرر شده است همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما [بودند] مقرر شده بود باشد كه پرهيزگارى كنيد » (بقره ۲: ۱۸۳)
بسیاری از مسیحیان روزه میگیرند اما مانند مسلمانان روزه می گیرند و آن را نشان نمی دهند. عده ای هر ساله آغاز خدمت عیسی مسیح و به مناسبت رنج و زنده شدن او، ۴۰ روز روزه می گیرند. با این حال ، این دستوری نیست که از طرف خدا داده شده باشد و همچنین هیچ سابقه ای وجود ندارد که خود عیسی هر ساله ۴۰ روز روزه بگیرد ، تنها و تنها یک بار روزه گرفت. هیچ تاریخچه ای در مورد امر کردن چنین روزه ای توسط عیسی برای پیروان خود ثبت نشده است.
روزه گرفتن در کتاب مقدس بیان آمادگی برای فعالیت های جدید ، توبه و شفاعت و دعا برای دریافت کمک خدا است (اول ساموئل ۳۱ :۱۳؛ اول پادشاهان ۲۱ :۲۷ ؛ دوم ساموئل ۱۲: ۱۶ به بعد). در گذشته روزه داری به دلایل شخصی انجام می شد (مزمور ۲۵ :۱۳) ، به عنوان یک عمل ملی در برابر مصیبت (یوئیل ۲ :۱۵) ، یا به عنوان یک مراسم عبادی دوره ای (زکریا ۸ :۱۹).
روزه گرفتن به طور معمول شامل پرهیز از غذا برای نشان دادن وابستگی به خدا و تسلیم در برابر اراده ی اوست. عظیم ترین روزه در زمان های عهد قدیم روز کفاره بود (لاویان ۱۶: ۲۹-۴۳)، که مسلمانان نیز در روزهای اولیه در مدینه، قبل از تعیین کردن ماه رمضان برای روزه یک ماهه، روزه میگرفتند.
زیرا آنان هر روزه مرا می‌جویند، چنانکه گویی به شناخت راههای من رغبت دارند؛ همچون قومی پارسا می‌نمایند، همچون قومی که قانون خدای خویش را ترک نکرده باشند. دربارۀ قوانین عادلانه از من پُرسش می‌کنند، و چنان می‌نمایند که از تقرب جستن به خدا مسرورند. می‌گویند: ”چرا روزه گرفتیم و تو ندیدی؟ جان خویش را رنجور ساختیم و درنیافتی؟“ «از آن رو که شما در ایام روزۀ خویش، خشنودی خود را می‌جویید و بر کارگران خود ظلم روا می‌دارید. اینک به جهت نزاع و کشمکش روزه میگیرید، برای اینکه شریرانه به یکدیگر مشت بزنید. با چنین روزهای، نمی‌توانید صدای خود را در عرش برین بشنوانید. آیا روزهای که من می‌پسندم این است؟ روزی که آدمی جان خود را رنجور سازد، سر خویش را همچون نی خم کند، و بر پلاس و خاکستر بخوابد؟ آیا این است آنچه روزه‌اش می‌نامید و آن را روز مقبول خداوند می‌خوانید؟ «آیا روزهای که من می‌پسندم این نیست که زنجیر بی‌عدالتی را بگشایی، و بندهای یوغ را باز کنی؟ مظلومان را آزاد سازی، و هر یوغ را بشکنی؟ که نان خود را با گرسنگان قسمت کنی و فقیرانِ بی‌خانمان را به خانۀ خویش آوری؟ و چون برهنه‌ای بینی، او را بپوشانی و از آن که از گوشت تن توست، خود را پنهان نسازی؟ آنگاه نور تو همچون فجر طلوع خواهد کرد، و صحت تو به‌زودی خواهد رویید؛پارسایی‌ات پیشاپیش تو خواهد خرامید، و جلال خداوند از پشت نگاهبان تو خواهد بود. آنگاه دعا خواهی کرد و خداوند تو را اجابت خواهد نمود؛ یاری خواهی طلبید و او خواهد گفت: ”اینک حاضرم!“ «اگر یوغ ستم و انگشت اشاره را از خود دور کنی، و از بدگویی بپرهیزی؛ اگر تمامی همّ خود را وقف گرسنگان کنی و جان ستمدیدگان را سیر سازی، آنگاه نور تو در تاریکی خواهد درخشید و شبِ تو همچون نیمروز روشن خواهد بود. خداوند پیوسته تو را هدایت خواهد کرد، و جان تو را در بیابان سوزناک سیر خواهد نمود؛ به استخوانهایت قوّت خواهد بخشید، و تو چون باغی خواهی بود سیراب و چشمه‌ای که آبش کم نشود. (اشعیا ۵۸: ۲-۱۱)
در عهد جدید روزه داری با دعا و شکستن نان به طور منظم مشاهده می شد. رهبران کلیسا هنگام انتخاب مبلغان و بزرگان روزه می گرفتند (اعمال ۹: ۹ ؛ ۱۳: ۳،۲ ؛ ۱۴ :۲۳).
در راستای این موضوع ، عیسی روزه را به عنوان یک نظم طبیعی پذیرفت. انجیل از روزه گرفتن او قبل از شروع خدمتش یاد می کند ، شبیه عمل موسی و الیشع (متی ۴: ۲ ؛ خروج ۲۴ :۲۸ ؛ اول پادشاه ۱۹: ۸). در دوران خدمت او به نظر می رسد که اصحاب یا شاگردان او برخلاف شاگردان یحیی تعمید دهنده و فریسیان اغلب روزه نمی گرفتند (مرقس ۲: ۱۸، ۱۹). دلیل آن این بود که آنها مشغول جشن گرفتن بودند زیرا مسیح ، به عنوان داماد ، هنوز با آنها بود. با این حال ، عیسی ذکر کرد که پس از عزیمت تا زمان بازگشت دوباره او روزه می گیرند (متی ۹: ۱۴-۱۷ ؛ مرقس ۲: ۱۸-۲۲ ؛ لوقا ۵: ۳۳-۳۹).
عیسی با دیدن چگونگی روزه گرفتن مردم ، توصیه کرد: «هنگامی که روزه میگیرید، مانند ریاکاران تُرشرو مباشید، زیرا آنان حالت چهرۀ خود را دگرگون می‌کنند تا نزد مردم، روزه‌دار بنمایند. آمین، به شما می‌گویم، که پاداش خود را به تمامی یافته‌اند. امّا تو چون روزه می‌گیری، به سر خود روغن بزن و صورت خود را بشوی تا روزۀ تو بر مردم عیان نباشد، بلکه بر پدر تو که در نهان است، و پدرِ نهان‌بینِ تو، به تو پاداش خواهد داد.» (متی ۶ :۱۶ -۱۸).
