و با اهل كتاب جز به [شيوه اى] كه بهتر است مجادله مكنيد مگر [با] كسانى از آنان كه ستم كرده اند و بگوييد به آنچه به سوى ما نازل شده و [آنچه] به سوى شما نازل گرديده ايمان آورديم و خداى ما و خداى شما يكى است و ما تسليم اوییم (العنکبوت ۲۹: ۴۶)
قرآن تایید می کند که خدای اهل کتاب و مسلمانان یکی است. می خواهیم با هم برخی از نامهای خدا در کتاب مقدس و قرآن را بررسی کنیم:
- ۱. در آغاز، خدا (الوهیم، Elohim) آسمانها و زمین را آفرید. (آفرینش ۱:۱)
اولین اسمی که کتاب مقدس برای خدا استفاده می کند الوهیم (Elohim) است. در زبان عبری هنگامی که پسوند im به Eloh اضافه می شود به جمع گرایی اشاره دارد و کلمه Elohim به معنای خدای متعال و یا شکل جمع آن خدایان است. در زبان آرامی از کلمه Elah اله برای خدا استفاده می کنند که در زبان عربی با آرامی یکسان است. همچنین در عربی و در قرآن برای خدا از کلمه الله allah که ریشه‌ی آن از Eloh, Elohim, Elah است، استفاده شده است. این اسم ها از یک ریشه گرفته شده‌اند، از آنجایی که این سه زبان ریشه معنایی دارند.
- خداوند از برابر موسی گذشت و چنین ندا کرد: «یهوه، یهوه، خدای رحیم {Rakhum} و فیّاض، دیر خشم، و آکنده از محبت و وفا،» (خروج ۳۴: ۶)
هر سوره‌ی قرآن با آیه‌ی «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع می شود.
رحمان و رچوم (Rachum) یک ریشه‌ی اسمی دارند R-H-M ر ح م. هر دو به معنی دلسوز و فیاض است.
- «بشنو، ای اسرائیل: یهوه، خدای ما، خداوندِ یکتاست (Echad).» (تثنیه ۶: ۴)
در این آیه، در زبان عربی برای کلمه یکتا از Echad (اخاذ و احد) استفاده شده. این آیه در سنت یهودیت اعلام کردن اعتقاد به خدای یکتا «یهوه» است.
عیسی مسیح برای پاسخ به یک سوال از همین آیه استفاده کرد، «عیسی به او فرمود: «مهمترین حکم این است: ”بشنو ای اسرائیل، خداوندْ خدای ما، خداوندِ یکتاست (Echad).» (مرقس ۱۲: ۲۹)
قرآن از همان اسم استفاده می کند؛ بگو اوست خداى يگانه (اَحد) (الإخلاص ۱۱۲: ۱).
احد به زبان عربی و Echad (اچد) به زبان عبری، هر دو به معنی یک، تنها و یکتاست.
- که خدا این را در وقت خود به انجام خواهد رسانید، همان خدای متبارک که حاکم یکتا و شاه شاهان و ربِ ارباب است. (اول تیموتائوس ۶: ۱۵)
قرآن نیز از همین اسم برای الله استفاده می کند؛ «بگو بار خدايا تويى كه فرمانفرمايى (ملك الملك)! هر آن كس را كه خواهى فرمانروايى بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى را باز ستانى و هر كه را خواهى عزت بخشى و هر كه را خواهى خوار گردانى همه خوبيها به دست توست و تو بر هر چيز توانايى» (آل عمران ۳: ۲۶)
