امروزه بسیاری ادعا می کنند که کتاب مقدسی که مسیحیان امروزه در دست دارند با کتاب مقدس زمان محمد (۵۷۱-۶۳۲ میلادی) یکی نیست و از این رو مدعی می شوند که کتاب مقدس تحریف شده است. استدلال آنها بر اساس این تعالیم است که؛ خدا به موسی یک کتاب تورات را داد نه پنج کتاب عهد عتیق، همچنین خدا یک انجیل را به عیسی داد اما امروزه ما چهار انجیل و ادامه عهد جدید رو میبینیم. بنابراین این چیزی نیست که در قرآن آمده است.
یکی نوشت؛ «در هیچ جای کتاب مقدس، کتاب مقدس به اسم کتاب مقدس نامیده نشده است. خود کتاب مقدس برای ارائهی مجموعهای کتاب ابداع شد.» مناظره دیگر خطا استدلال می کند که؛ «قسمت های قرآنی که بر تورات، انجیل و مزمور گواهی می دهد به کتابی که امروزه مسیحیان کتاب مقدس می نامند اشاره نمی کند» (اسدی، اسلام و مسیحیت: تعارض یا آشتی؟ ص.۲)
به نظر می رسد که فراموش کردهاند که قرآن پر از اصطلاحات و نامهای خارجی است که از عبری، آرامی، سریانی، یونانی آمده اند، برای مثال: تورات، فرقان، موسی، عیسی، انجیل و غیره. و همچنین فراموش کرده اند که قرآن کتاب مقدس را «الکتاب» یعنی کتاب و ایمانداران عهد عتیق و عهد جدید را اهل کتاب خطاب می کند. پس قرآن به کدام کتاب اشاره می کند؟ در حقیقت عیسی مسیح (ص.ع) دفعات زیادی در انجیل به این موضوع اشاره کرده است؛
عیسی آیات بسیارِ دیگر در حضور شاگردان به ظهور رسانید که در این کتاب نوشته نشده است. (یوحنا ۲۰: ۳۰)
در کتاب مزامیر نوشته شده است…(اعمال ۱: ۲۰)
پس خدا نیز از آنان روی گرداند و ایشان را به حال خود واگذاشت تا اجرام آسمان را بپرستند؛ چنانکه در کتاب پیامبران آمده است…(اعمال ۷: ۲۰)
در اینجا باید توضیح دهم که کتاب مقدس (bible) به چه معناست؟ به زبان انگلیسی کلمهی بایبل (bible) از کلمه یونانی بیبلُس (Byblos) است و در لاتین کلمه بیبلیا (biblia) هر دو به معنای «کتاب ها» هستند. با گذشت زمان، بیبلیا (biblia) آمد تا متن های مختلف، طومارها، کتابها و سرانجام مجموعه ۶۶ کتابهای عهد قدیم و عهد جدید را که کتاب مقدس را تشکیل میدهند را توصیف کند.
قرآن مکررا در مورد کتاب «کتاب مقدس» سخن می گوید، آیاتی را از دومین سورهی قرآن، بقره، با شما در میان می گذارم:
و آنگاه كه موسى را كتاب [الکتاب] و فرقان [=جداكننده حق از باطل] داديم شايد هدايت يابيد (بقره ۲: ۵۳)
و همانا به موسى كتاب [الکتاب] را داديم و پس از او پيامبرانى را پشت سر هم فرستاديم و عيسي پسر مريم را معجزه هاى آشكار بخشيديم و او را با روح القدس تاييد كرديم پس چرا هرگاه پيامبرى چيزى را كه خوشايند شما نبود برایتان آورد كبر ورزيديد گروهى را دروغگو خواندند و گروهى را كشتيد. (بقره ۲: ۸۷)
كسانى كه كتاب [الکتاب] به آنان داده ايم [و] آن را چنانكه بايد مى خوانند ايشانند كه بدان ايمان دارند و[ولى] كسانى كه بدان کفر ورزند هم آنانند که زیانکارانند (بقره ۲: ۱۲۱)