بسیاری از عالمان اسلامی اظهار نظر داشتند که بر اساس داستان پیامبر موسی، دیدن وحی و خیال از خدا در این دنیا به هنگام بیداری امکان پذیر نیست. و چون موسی به ميعادگاه آمد و پروردگارش با او سخن گفت عرض كرد پروردگارا خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم فرمود هرگز مرا نخواهي ديد ليكن به كوه بنگر پس اگر بر جاى خود قرار گرفت به زودي مرا خواهي ديد پس چون پروردگارش به كوه جلوه نمود آن را ريز ريز ساخت و موسى بيهوش بر زمين افتاد و چون به خود آمد گفت تو منزهی به درگاهت توبه كردم و من نخستين مؤمنانم (الأعراف ۷: ۱۴۳).
حدیث این را تایید می کند؛ «او گفت: می خواستم از او بپرسم که آیا پروردگارش را دیده است یا خیر. ابوذر گفت: من در واقع از او پرسیدم و او پاسخ داد: من نور را دیدم (مسلم صحیح). در حدیثی دیگر می گوید، به روایت ابوذر روایت شده؛ من از رسول خدا پرسیدم: آیا پروردگارت را دیدی؟ او جواب داد: (او) نور (است)، چگونه می توانم او را ببینم؟ (مسلم صحیح). حدیث با بیان این جمله معنا را توضیح می دهد: «الله نمیخوابد و این فراخور او نیست که او باید بخوابد. او مقیاس را بالا و پایین می آورد. اعمال روز قبل از اعمال شب به نزدش بالا برده می شود و اعمال شب قبل از اعمال روز. پوشش او از نور است، اگر آن را از تن جدا کند جلال سیمای او تمام مخلوقاتش را می تواند بسوزاند، تا آنجا که نگاهش می رسد.» (مسلم صحیح).
اگر جلال خداوند متعال نازل شده بود، و اگر پوشش نور او که بین او و ما قرار دارد وجود نداشت، مخلوقات توسط نورش می سوخت. به همین دلیل گفته شده است که کسی به هنگام بیداری قادر نیست که خدا را ببیند. اما وحی خدا در خواب جایز است، و این همان چیزیست که امام احمد تصویب کرد.
به همین دلیل است که خداوند از نشان دادن خودش به ما و حضرت موسی خودداری کرده است. خدا می تواند از پشت حجاب و پوشش به انسانها ظاهر شود. اگر خدا نور، جلال و عظمت خود را آشکار می کرد، زمین و تمام مخلوقاتش سوخته می شدند.
اگر خدا می خواست خود را نشان دهد که چگونه خود را نشان خواهد داد، ضروری است که نور از طریق گلدان یا یک شی نشان داده شود، قرآن می فرماید: «خدا نور آسمانها و زمين است مثل نور او چون چراغدانی است كه در آن چراغى و آن چراغ در شيشه اى است آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت خجسته زيتوني كه نه شرقى است و نه غربي افروخته می شود نزديك است كه روغنش هر چند بدان آتشى نرسيده باشد روشنی بخشد روشني بر روى روشنى است خدا هر كه را بخواهد با نور خويش هدايت مى كند و اين مثلها را خدا براى مردم مى زند و خدا به هر چيزي داناست»(النور ۲۴: ۳۵). این آیه به روشنی نشان میدهد که خداوند نور خود را در یک چراغ شیشهای پنهان کرده است تا این عالم را با حکمت خود نورانی سازد و خداوند این نمونه را برای ما قرار داده است تا به ما نشان دهد چگونه او خود را به بشریت نشان می دهد.
همچنین قرآن به دیدن الله در روز رستاخیز اشاره می کند: «و آخرت را رها می کنید، آرى در آن روز صورتها شاداب و مسرور است و به پروردگارش می نگرد» (القیامه ۷۵: ۲۱- ۲۳)، به معنای دیدن با چشمان خودتان است. همچنین حدیث می گوید: جریر بن عبدالله (خداوند از او رضایت داشته باشد) گزارش داده است: ما با رسول خدا به هنگام نگاه کردن ماه که او به آن خیره شده بود نشسته بودیم، شما باید رب تان (پروردگار) همانگونه که ماه را می بینید در آخرت ببینید، و شما کوچکترین ناراحتی را به هنگام دیدن او احساس نخواهید کرد. (صحیح بخاری و مسلم صحیح).
خدا امروزه توسط خواب ها و رویاها صحبت می کند. هنگامی که ما تعبیر صحیح این رویا ها را می فهمیم، می توانیم مطابق هدف او (خدا) زندگی کنیم. ممکن است همین حالا با شما صحبت کند. جواب تو به خدا چه خواهد بود؟ جستجوی درک ماهیت و هدف رویای شما از اهمیت زیادی برخوردار است. ما قصد داریم تا به شما در درک رویاهایی که خدا به شما داده است کمک کنیم.