ناوی من حوسێنە و من ئاوارەی ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاستم بەهۆی شەڕەوە وڵاتی خۆم بەجێهێشت و چەندین ئەندامی خێزان و هاوڕێ نزیکەکانم لە دەست داوە من ناتوانم بگەڕێمەوە چونکە من یان لە لایەن ڕژێمەوە دەکوژرێم یان گرووپە دەمارگیرەکانی وڵاتەکەم.
ڕۆژێک لە ئینتەرنێت گەڕام بۆ مانا بۆ خەونەکانم و تێگەشتم کە بۆچی ئەوەندە ناکۆکی و سەرلێشێواوی لێبوو. من تێدەکۆشم بۆچی من ناچار بووم ئازار بدەم و ئەو کەسانەی کە خۆشم دەوێت لە دەست بدەم؟ بۆچی من خەون بە پیاوێکی سپی دەبینم؟ ئەو کێیه? ئەو لە منەوە پێویستی بە چیە؟ لە کاتی گەڕاندا، شتێک منی ڕاگرت و هانی دام کە سەیری لاپەڕەیەکی تایبەتی وێب بکەم، "خەونەکانی عیسا" من پێشتر ئەم لاپەڕەیەم نەبینیبوو. چی دەدۆزمەوە؟ ئایا وەڵامی پرسیارەکانی من دەدەنەوە؟ من ناتوانم بەرگەی ئەو هاندانە بگرم کە سەیری لاپەڕەی وێب بکەم و سوپاسگوزار بووم بۆ دۆزینەوەی ئەو وەرگێڕدراوە بۆ چەند زمانێک، لەوانە عەرەبی و فاسی و کوردی. من ناتوانم لە گەڕان و خوێندنەوە بوەستم. من پێشتر هەستم بەم شێوەیە نەکردووە. زۆر سەرنج ڕاکێش بوو.
من ژمارەی تەلەفۆنێکم بینی و نامەیەکم نارد. بۆ سوپرایزەکەم، دوای چەند خولەکێک وەڵامێکم پێگەیشت. کەسەکە زۆر دۆستانە بوو. ئەو بانگێشتنی کردم بۆ ئەوەی پەیوەندی پێوە بکەم ئەگەر من پرسیارێکم هەبوو. ئەو گفتوگۆیە دەرگاکەی بۆ من کردەوە بۆ گەڕان بەدوای وەڵامەکاندا، لەوانە بۆ ئەو شتانەی کە گومانم لێ بوو.
سەرەتا، من داوای مانای خەونەکانم کرد. بەڕێزەکە زۆر باش بوو لە وەڵامدانەوەی هەموو پرسیارەکانم، وە وەڵامی تەواوی دایەوە کە من نەمتوانی ڕەتی بکەمەوە یان گفتوگۆی دوور بکەمەوە.
پاشان، دەستم کرد بە پرسیارکردنی پرسیاری تر. ئەو زۆر تێگەیشتوو بوو، بە خۆشەویستی و خۆڕاگرییەوە وەڵامی دەدایەوە. ئەگەر ئەو پرسیارانەم لە سەرکردە ئاینیەکانمان بکردایە، ئەوا من سەرزەنوا دەبم و تەنانەت بە کافریش بانگی دەکردم کە پێویستی بە تۆبە بوو. من تەحەدام کرد، بەڵام ئەو زۆر ئارام و دڵنیا بوو لەوەی کە باوەڕی پێ هێناوە. دەستمان کرد بەخوێندنی ئینجیل و قورئان. ئەو هەردوو کتێبەکەی دەناسی ئێمە هەموو شتێکمان باس کرد، جا ئایا ئینجیل تێکچووە، ئایا عیسا کێیە، ته سلیس ، مردنی عیسا لەسەر خاچ، کێشەی خێزانی، ئیلهامی قورئان و ئینجیل، ڕەوایەتی بە فەرموودە و شتی تر. ئەو پاڵی پێوەناوم بۆ ئەوەی شتەکان بە شێوەیەکی جیاواز ببینم. دوای چەند مانگێک لە پەیوەندی کردن و خوێندن لەگەڵیدا، من قەبووڵم کرد کە ئینجیل وشەی خودایە و تێک نەدراوە. هێشتا، من نەمتوانی ئەوە قبوڵ بکەم کە عیسا خودایە. من هێشتا عیسام بینی وەک قورئان باسی دەکات: لە نێوان ئەوانەی نزیک ونەتەوە بۆ لای خوا، (ئالی عمران 3:45).
جارێکیان بیرمە، دوای گفتوگۆیەکی درێژ دەربارەی ئەوەی کە عیسا کێیە، پێم ووت: "داوای لێبوردن دەکەم. من ناتوانم باوەڕ بە ئەو شتانە بکەم کە تۆ لەگەڵ مندا هاوبەشی دەکەیت. ئەو دواتر کارێکی کرد کە هەستم کرد زۆر نامۆ بوو. داوای لە خودا کرد کە ڕاستی تەواوی ئەو کەسەم نیشان بدات کە کێیە. وتی: بەڕاستی خوا هەمیشەحەقیقەتی خۆی بۆ ئەوانەی کەدەیانەوێت ئاشکرا دەکات.
بەیانی زوو، خەونێکم بینی. تیایدا پیاوێکی سپی پۆش قسەی لەگەڵ دەکردم و دەیپرسی: بۆچی گومانت هەیە من کێم؟!
گوتم: تۆ کێیت؟
ئەویش وەڵامی دامەوە: من ڕێگەو ڕێبازی ڕاست و دروست و ژیانم. من ڕێبازی ڕاست و دروستم. گوێ لە هاوڕێکەت بگرە ئەو ڕاستیت پێ دەڵێت.
ئەو بەیانییە بە ئارامی و خۆشی و خۆشییەکی زۆرەوە هەستام کە ناتوانم وەسفی بکەم. پاشان پەیوەندیم بە هاوڕێکەمەوە کرد و پێی گوتم: عیسام لە خەونەکەم بینی! من باوەڕم وایە ئەو خوایە و ڕزگارکەری منە! هاوڕێکەم بۆم زۆر دڵخۆش بوو، پاشان بە تەلەفۆن نوێژی لەگەڵ کردم، سوپاسی عیسای کرد بۆ ئەوەی من بەرەو ڕاستییەکی تەواو ڕادەستی کردم و هانی دام کە ژیانی خۆم بە تەواوی پێشکەش بە ئەو بکەم. لە کاتی نوێژەکەدا پێکەوە، بۆ یەکەم جار، بە ناوی عیساوە نوێژم کرد.
ئێستا دەتوانم ببینم خودا چۆن منی بەرەو وێبسایتەکە برد، یارمەتیم دا لە خەونەکانم تێبگەم و وەڵامی پرسیارەکانمی دایەوە. من ڕابەری ئەو دەبینم لە ماوەی چەند مانگێکی خوێندن کاتێک زۆر فێر بووم، پاشان بە خەونی پیاوە سپی پۆشه که وه ڕاستیەکە لە دڵمدا مۆر دەکەم. من هێشتا لە زانیاری ڕزگارکەر و پەروەردگارم گەشە دەکەم. تکایە، بمپارێزە لە نوێژەکانت.
